सिच्युएशनल आयर्नी म्हणजे काय? + उदाहरणे

आज आपण परिस्थितीजन्य विडंबनाच्या जगात डुंबत आहोत. आम्ही ते काय आहे, ते तुमच्या पात्रांमध्ये आणि कथेमध्ये कसे सखोलता वाढवू शकते आणि लोकप्रिय चित्रपटांमधील काही उदाहरणे देखील पाहू.

सिच्युएशनल आयर्नी म्हणजे काय?

सोप्या भाषेत, परिस्थितीजन्य विडंबन म्हणजे जेव्हा काहीतरी घडते जे अपेक्षित होते त्यापेक्षा खूप वेगळे असते. हा नशिबाचा ट्विस्ट आहे, एक अनपेक्षित घटना आहे जी संपूर्ण कथा डोक्यात वळवते.

हे अनेक प्रकारच्या व्यंग्यांपैकी एक आहे ज्याचा उपयोग कथाकथनामध्ये साहित्यिक साधन म्हणून केला जाऊ शकतो, नाटकीय व्यंग्य, शाब्दिक व्यंग आणि वैश्विक विडंबना यासारख्या इतरांसह.

परिस्थितीजन्य विडंबन म्हणजे केवळ कथानकाला ट्विस्ट बनवणे नव्हे, तर पात्रांच्या अपेक्षाही अस्वस्थ करणे. हे अशा परिस्थिती निर्माण करण्याबद्दल आहे जिथे परिणाम पात्रांच्या आणि प्रेक्षकांच्या अपेक्षांच्या विरुद्ध असेल.

उदाहरणार्थ, एका कथेचा विचार करा जिथे एक पात्र हरवलेला खजिना शोधण्यात संपूर्ण चित्रपट घालवतो, फक्त शेवटी शोधण्यासाठी की खरा खजिना म्हणजे प्रवास आणि वाटेत त्यांनी केलेली मैत्री. ही परिस्थितीजन्य विडंबना आहे!

परिस्थितीजन्य विडंबनाची दररोजची उदाहरणे

परिस्थितीजन्य विडंबन हे केवळ साहित्यिक साधन नाही तर ते दैनंदिन जीवनाचा एक भाग आहे. परिस्थितीजन्य विडंबनाची काही दैनंदिन उदाहरणे म्हणजे अग्निशमन केंद्र जळत आहे, किंवा कोणीतरी Twitter वर पोस्ट करत आहे की सोशल मीडिया हा वेळेचा अपव्यय आहे. हे विडंबनात्मक आहेत कारण ते अशा परिस्थिती सादर करतात जिथे परिणाम एखाद्याच्या अपेक्षेपेक्षा विरुद्ध असतो.

चित्रपटांमध्ये परिस्थितीजन्य विडंबना

सिच्युएशनल विडंबन हे पटकथालेखनात एक उपयुक्त साधन आहे कारण ते अनपेक्षित ट्विस्ट तयार करू शकते जे प्रेक्षकांना गुंतवून ठेवते. चित्रपटांमधील परिस्थितीजन्य विडंबनाची येथे तीन उदाहरणे आहेत:

जेम्स कॅमेरॉन यांनी लिहिलेल्या "टायटॅनिक" मध्ये, रोझने संपूर्ण चित्रपट तिच्या विलासी जीवनापासून दूर जाण्याचा प्रयत्न केला, फक्त जहाज बुडण्यापासून वाचण्यासाठी आणि इतर अनेकांचा मृत्यू झाला.

पीटर वेअर आणि अँड्र्यू निकोल यांनी लिहिलेल्या "द ट्रुमन शो" मध्ये, शीर्षक पात्र आपले संपूर्ण आयुष्य हे मानून घालवतो की तो फक्त एक सामान्य व्यक्ती आहे, फक्त तो खरोखरच रिॲलिटी टीव्ही शोचा स्टार आहे हे शोधण्यासाठी.

जिम Uhls द्वारे रुपांतरित केलेल्या "फाईट क्लब" मध्ये, निवेदक त्याच्या सांसारिक जीवनातून बाहेर पडण्यासाठी एक बदललेला अहंकार निर्माण करतो, फक्त त्याच्या बदललेल्या अहंकारामुळे चांगल्यापेक्षा अधिक नुकसान होत आहे.

पटकथालेखनात परिस्थितीजन्य व्यंग वापरणे

तर, तुमची पात्रे आणि कथेत सखोलता जोडण्यासाठी तुम्ही परिस्थितीजन्य विडंबनाचा उत्तम प्रकारे कसा उपयोग करू शकता? येथे काही टिपा आहेत:

निष्कर्ष

पटकथालेखनामध्ये परिस्थितीजन्य व्यंग हे एक शक्तिशाली साधन आहे. हे अनपेक्षित ट्विस्ट तयार करू शकते, बहु-आयामी वर्ण विकसित करू शकते आणि आपल्या कथेची थीम वाढवू शकते. म्हणून, पुढच्या वेळी जेव्हा तुम्ही कथानकाला वळण लावत असाल किंवा एखादे पात्र विकसित करत असाल, तेव्हा परिस्थितीजन्य विडंबना तुमच्या कथेत कशी खोली वाढवू शकते याचा विचार करा.

हे उपरोधिक नाही का?