पटकथालेखन ब्लॉग
कोर्टनी मेझनारिच द्वारे रोजी पोस्ट केले

दृष्यदृष्ट्या कथा कशी सांगायची

दृष्टीकोन ठेवून कथा सांगा

पटकथा लिहिणे आणि इतर कोणत्याही गोष्टीबद्दल लिहिणे यात काही महत्त्वाचे फरक आहेत. डांग फॉरमॅटिंग डिझाइन सुरुवातीला खूप खास आहे आणि आपण हे जाणून घेतल्याशिवाय फार दूर (निदान आत्ताच) जाणार नाही. पटकथा ही शेवटी दृश्याची रूपरेषाही आहे. पटकथेसाठी सहकार्याची गरज असते. मालिकेची अंतिम कथा पडद्यावर सांगण्यासाठी अनेकांनी एकत्र येण्याची गरज आहे. आणि याचा अर्थ असा की आपल्या स्क्रिप्टमध्ये आकर्षक कथानक आणि थीम असणे आवश्यक आहे आणि दृश्यांसह नेतृत्व करणे आवश्यक आहे. तुम्हाला अवघड वाटते का? कादंबरी किंवा कविता लिहिण्यापेक्षा हे वेगळे आहे, परंतु स्क्रिप्ट लिहिण्यासाठी आवश्यक व्हिज्युअल स्टोरीटेलिंग कौशल्ये शिकण्यास मदत करण्यासाठी आमच्याकडे पॉइंटर्स आहेत.

एका क्लिकने

उत्तम प्रकारे स्वरूपित पारंपारिक स्क्रिप्ट निर्यात करा.

SoCreate विनामूल्य वापरून पहा!

असे लिहा...
...यावर निर्यात करा!

पटकथालेखक रॉस ब्राउन चॅपमन विद्यापीठात सर्जनशील लेखनाच्या एमएफए कार्यक्रमाचे अध्यक्ष आहेत, जेथे ते चॅपमन विद्यापीठात आपल्या विद्यार्थ्यांना सल्ला देतात. ब्राऊन यांनी "स्टेप बाय स्टेप", "द फॅक्ट्स ऑफ लाइफ" आणि "बॉस कोण आहे?" यासारख्या लोकप्रिय अमेरिकन मालिकांसह अनेक वर्षे दूरचित्रवाणीसाठी लेखन केले. ते शिफारस करतात की त्यांच्या विद्यार्थ्यांनी त्यांचा स्क्रीनरायटिंग प्रवास हळूहळू सुरू करावा - किमान आपण हाताळणार असलेल्या स्क्रिप्टची लांबी लक्षात घेता.

मग पटकथालेखक कसे व्हायचे हे ठरवणाऱ्याला मी काय सल्ला देऊ शकतो? ... आधी शॉर्टफिल्म लिहा,' असा सल्ला ब्राऊन यांनी दिला. "जर कोणी कादंबरी लिहायला शिकणार असेल, तर ते कदाचित आधी लघुकथा हाताळतील - अगदी पटकथेच्या बाबतीतही. आधी १० मिनिटांचा सिनेमा ट्राय करा. काहीतरी चुकीचं करा. त्यांच्याकडून शिका. आणि मग थोडा वेळ काहीतरी ट्राय करा आणि मग कदाचित तिसऱ्यांदा फीचर-लेंथ ट्राय करा."

पटकथेच्या पानापासून पडद्यापर्यंत काय काम करते हे समजून घेण्यासाठी ते आपल्या विद्यार्थ्यांना भरपूर वाचण्याचा सल्ला देतात.

चित्रपट पाहण्यापेक्षा पटकथा वाचणे खूप वेगळे आहे, म्हणून आपण काही स्क्रिप्ट वाचल्या पाहिजेत. "स्क्रिप्ट कशी दिसते आणि पृष्ठावर सादर केली जाते आणि दृश्य भाषेत संवाद कसा साधावा हे जाणून घ्या."

ही दृश्ये प्रेक्षकांना खिळवून ठेवतात. यामुळेच चित्रपट आणि टेलिव्हिजन इतर माध्यमांपेक्षा वेगळे ठरतात. मग जेव्हा आपल्याला फक्त शब्दांनी काम करावं लागतं, तेव्हा आपण आपल्या लिपीत दृष्टीनं संवाद कसा साधायचा?

या विशिष्ट ठिकाणी आपल्या स्क्रिप्टमधील दृश्ये समाविष्ट करा:

  • स्थान वर्णन[संपादन]

  • व्यक्तिचित्रण[संपादन]

  • कॅरेक्टर अॅक्शन

  • सीन अॅक्शन

स्थान वर्णन

जेव्हा आपण नवीन दृश्य सुरू करता तेव्हा स्थान वर्णन किंवा सेटिंग वर्णन जवळजवळ प्रत्येक वेळी वापरले जाईल, परंतु हे दृश्य संकेत आपल्या ओपनिंग हुकमध्ये महत्वाचे आहेत. पटकथेचा ओपनिंग हुक प्रेक्षकांना आकर्षित करणारा, कुतूहल निर्माण करणारा आणि उर्वरित चित्रपटाचा सूर देणारा असतो. आपला सीन एखाद्या कारणास्तव विशिष्ट ठिकाणी झाला पाहिजे, म्हणून केवळ थंडपणासाठी थंडी जाणवू नका. वाटा वाढवण्यासाठी जागा काय करते? यामुळे पात्रांना अडचणी येतात का? डेव्हिड ट्रॉटियर यांच्या "द स्क्रीनरायटर्स बायबल" या पुस्तकात त्यांनी प्रेक्षकांना भुरळ घालणाऱ्या लोकेशन वर्णनांची उत्कृष्ट उदाहरणे म्हणून खालील पटकथांचा वापर केला आहे.

कृपया लक्षात घ्या: खालील उदाहरणांमध्ये नमूद केलेल्या लिपी केवळ शैक्षणिक हेतूंसाठी वापरल्या जातात.

  • उदाहरण: "बॉडी हीट," लॉरेन्स कासदानची पटकथा

    पटकथालेखक लॉरेन्स कासदान किती कौशल्याने व्हिज्युअल्स आणि साऊंड वापरतात आणि प्रेक्षक 'बॉडी हीट'च्या पटकथेतील दृश्य कुठे पाहत आहेत ते पाहा.

"बॉडी हीट" स्क्रिप्ट स्निपेट

ठळक होत जाणे:
EXT. रात्रीचे आकाश

रात्रीच्या आकाशात आग. रिमोट सायरन. मागे वळून पाहिलं तर आपल्याला दिसतं की जळणारी इमारत बहुतेक दाट, काळ्या आकारांनी झाकलेली आहे जी फ्लोरिडाच्या मिरांडा बीचवरील आकाशरेषेची व्याख्या करते. आम्ही शहरभरातून पाहत आहोत. नेड रॅसीनची नग्न पाठ आणि डोके पाहताच बाथरूमशॉवरचा आवाज थांबतो. आम्ही माघार घेत राहतो -

RACINE's अपार्टमेंट - रात्र

एका जुन्या घराच्या वरच्या मजल्यावरील आपल्या अपार्टमेंटच्या छोट्या पोर्चवर रसीन अंडरशॉर्ट्समध्ये उभा आहे. रसिन सिगारेट पेटवून आग पाहते. आता आम्ही तिला फ्लॅटच्या बेडरूममध्ये घेऊन गेलो आहोत आणि अंजे नावाच्या तरुणीचा आकार चमकतो आणि टॉवेलने तिचे शरीर वाळवतो.

पाहा हे दृश्य:

  • उदाहरण: "अपोकॅलिप्स नाऊ," जॉन मिलियस, फ्रान्सिस फोर्ड कोपोला यांची पटकथा; मायकेल हेर द्वारे कथन

    ''एपोकॅलिप्स नाऊ'मधलं सेटिंग डिस्क्रिप्शन प्रेक्षकांना पटकन भुताच्या रणांगणात घेऊन जातं आणि पटकथा वाचून प्रेक्षक ज्या पद्धतीने पटकथा दाखवतील त्याच्याशी चित्रपटाचा सुरुवातीचा सीन जुळतो.

"Apocalypse Now" स्क्रिप्ट स्निपेट

ठळक होत जाणे:
EXT. झाडांची एक साधी प्रतिमा - दिवस

नारळाची झाडे काळाच्या पडद्याआड किंवा स्वप्नातून दिसतात. कधी कधी फ्रेममधून पिवळा आणि नंतर जांभळ्या रंगाचा धूर निघतो. १९६८-६९ चे संगीत शांतपणे सुरू झाले. कदाचित दाराजवळील "शेवटचा". आता फ्रेममधून हेलिकॉप्टरची स्किड्स फिरत आहेत, पण आपण त्यांना तसे बनवू शकत नाही; त्याऐवजी, कठोर आकार जे यादृच्छिकपणे फिरतात. मग पूर्ण नजरेने झाडाजवळ एक प्रेत हेलिकॉप्टर तरंगतं - अचानक कुठलाही संकेत न देता जंगल नेपाम ज्योतीच्या चमकदार लाल-केशरी ग्लोबमध्ये फुटतं.

धुराचे हेलिकॉप्टर आत-बाहेर जात असताना जळत्या झाडांभोवती हे दृश्य फिरते.

यामध्ये विरघळवा:

INT. सायगॉन हॉटेल - दिवस

जवळचा शॉट, एका तरुणाच्या चेहऱ्याचा उलटा भाग पराळीने झाकलेला होता. त्याने डोळे उघडले. हे आहेत बी.एल. विलार्ड। तीक्ष्ण आणि विघटित. छतावरील फिरत्या पंख्याकडे पाहताना कॅमेरा साइड व्ह्यूकडे वळतो.

पाहा हे दृश्य:

व्यक्तिचित्रण[संपादन]

एखादे पात्र जेव्हा आपल्या पटकथेत प्रथम सादर केले जाते, तेव्हा व्यक्तिचित्रण पाहिले जाते आणि त्यानंतरच्या दृश्यांनंतर कॅरेक्टर अॅक्शन दिसून येते. जेव्हा आपण आपल्या व्यक्तीला पहिल्यांदा भेटतो, तेव्हा आपल्याला त्यांचे शारीरिक स्वरूप आणि त्यांचे व्यक्तिमत्त्व वर्णन करणार्या मोजक्या शब्दात त्यांचे वर्णन करण्याची संधी मिळते. स्क्रीनवर न दिसणारी बरीच वर्णने टाळण्याची खात्री करा. आपण जे काही लिहिता ते दृश्यरूपाने भाषांतरीय असले पाहिजे. व्यक्तिचित्रण एकापेक्षा जास्त वाक्यांपेक्षा जास्त नसावे (जरी काही अपवाद लागू झाले तरी), आणि पात्रकृती नेहमीच कथेला पुढे घेऊन गेली पाहिजे.

  • उदाहरण: "द शॉशँक रिडेम्प्शन," फ्रँक डॅराबॉंट आणि स्टीफन किंग यांची पटकथा

    "शॉशांक रिडेम्प्शनमधील या उदाहरणात, पात्राचे वर्णन आपल्याला दृश्य संकेतांचा वापर करून वॉर्डनच्या दिसण्याबद्दल आणि व्यक्तिमत्त्वाबद्दल कसे सांगते हे लक्षात ठेवा, परंतु त्यात त्याची उंची, वजन आणि केसांचा रंग तपशीलवार नाही.

"द शॉशांक रिडेम्प्शन" स्क्रिप्ट स्निपेट

वॉर्डन सॅम्युअल नॉर्टन पुढे सरकतो, हिरव्या रंगाचा सूट घातलेला आणि मांडीवर चर्चचा पिन घातलेला एक रंगहीन माणूस. तो बर्फाचे पाणी पिऊ शकतो असे वाटते.

कॅरेक्टर अॅक्शन

संवाद घडत असताना किंवा दृश्यात शांतपणे व्यक्तिरेखा काय करत आहे हे कॅरेक्टर अॅक्शन आपल्याला सांगते. त्यांची जागा कशी आहे?

  • उदाहरण: "एक शांत जागा," ब्रायन वुड्स, स्कॉट बेक आणि जॉन क्रॅसिंस्की यांची पटकथा

    ""अ क्वाइट प्लेस" मधील खाली पात्र कृतीच्या या उदाहरणात आपण मृत्यूला घाबरलेल्या स्त्रीची आवाज काढण्यासाठी काळजीपूर्वक हालचाल पाहत आहोत. आवाजामुळे टेन्शन वाढते. हा चित्रपट पूर्णपणे लोकेशन डिस्क्रिप्शन आणि कॅरेक्टर अ ॅक्शनसह बनवण्यात आला आहे, कारण त्यात डायलॉग नाही. दूरदृष्टी ठेवून लिहायला शिकण्याचा प्रयत्न करत असाल तर हे एक उत्तम वाचन आहे.

"एक शांत जागा" स्क्रिप्ट स्निपेट

माझी आई।।। हळू हळू श्वास घेताना? आणि मग जणू शस्त्रक्रिया करत असल्याप्रमाणे ती हळूहळू बाटलीभोवती हात बंद करते आणि शेल्फमधून आपल्या दिशेने हलवू लागते. तिचा हात पुन्हा एकदा आश्चर्यकारकरित्या हळूहळू हलतो, तिचा आता रुंद झालेला बंद हात पुढे सरकत असताना आणखी बाटल्या हलवतो. शेल्फच्या टोकाला पोहोचताच एक बाटली बदलते... गोळ्यांनी. आम्ही ऐकलेला हा पहिलाच मुद्दाम आवाज आहे. येतोय... एकत्र!!

सीन अॅक्शन

आपल्या पात्रांभोवती असं काय घडतंय ज्यामुळे त्यांच्या वातावरणात भर पडते? कदाचित पात्रा यांच्या गाडीजवळ एखादा सेमी ट्रक धोकादायकरित्या फिरत असेल, हेलिकॉप्टर वरच्या बाजूला गर्जना करत असेल किंवा जोरदार परेडचा पाठलाग करताना गोंधळ होत असेल. एखाद्या व्यक्तीच्या आजूबाजूला घडणाऱ्या गोष्टी तणाव वाढवू शकतात आणि धोका वाढवू शकतात, परंतु येथे दृश्ये महत्वाची आहेत. जे काही घडत आहे त्याच्या केंद्रस्थानी असणे कसे वाटते याची जाणीव वाचकाला करून द्या. दिग्दर्शकाला संकेत न देता प्रेक्षक नेमकी कोणती अॅक्शन बघत आहेत, धडधडत आहेत, याचे वर्णन करून हवा असल्यास सीन 'डायरेक्ट' करू शकता.

  • उदाहरण: "द किंग्ज स्पीच," डेव्हिड सीडलरची पटकथा

    'द किंग्ज स्पीच'मधील सीन अॅक्शनच्या या उदाहरणात केवळ पात्र काय करत आहे, याचं टेन्शन नाही, तर त्याच्या आजूबाजूला काय घडतंय याचं टेन्शन आहे.

"द किंग्ज स्पीच" स्क्रिप्ट स्निपेट

बूथमधला लाल दिवा उजळून निघतो.

लाल दिवा दुसऱ्यांदा चमकतो.

बर्टी ने लक्ष केंद्रित केले.

लाल दिवा तिसऱ्यांदा चमकतो.

लाल दिवा अजूनही लाल आहे.

लिओनेल हात उघडे ठेवून तोंड उघडतो, "श्वास घ्या!"

ऑन एअर.

बर्टीचे हात थरथरायला लागतात, तिच्या बोलण्याची पाने कोरड्या पानांसारखी थरथरतात, घशाचे स्नायू आकुंचन पावतात, अॅडमचा सफरचंद फुलतो, त्याचे ओठ घट्ट होतात... सर्व जुनी लक्षणे पुन्हा दिसू लागतात.

कित्येक सेकंद निघून गेले. ते अनंतकाळासारखं वाटतं.

आपल्या स्क्रिप्टमध्ये व्हिज्युअल स्टोरीटेलिंग कसे सुधारावे

  1. तुम्ही तुमची स्क्रिप्ट फक्त व्हिज्युअल्ससह लिहू शकता का? आपण कमी संवाद साधू शकतो का आणि आपण म्हणतो त्यापेक्षा जास्त कामगिरी करू शकतो का हे पाहणे हा एक चांगला व्यायाम आहे. त्याऐवजी एखाद्या व्यक्तिरेखेला एखादी गोष्ट दाखवता येत असेल, तर त्याला ती सांगायला भाग पाडू नका. उदाहरणार्थ, ट्रॉटियरच्या "बायबल"मधील खालील उतारा घ्या:

    'साक्षीदार'मधलं कपाट उंचावण्याचं दृश्य आठवतंय का? जेव्हा कामगार दुपारच्या जेवणासाठी थांबतात, तेव्हा वडील रशेल लॅपकडे पाहत असतात, जी एका अमिश व्यक्तीशी लग्न करणार आहे परंतु ज्याला जॉन बुक आवडते. संवादाचा एकही शब्द न बोलता ती प्रथम जॉनच्या पुस्तकासाठी पाणी ओतते आणि तिची निवड करते.

  2. संवादात अॅक्शन चा समावेश करा - व्यक्तिरेखा बोलत असताना काय करत आहे?

  3. आपल्या पात्रांसाठी अडथळे समाविष्ट करा, मग ते शारीरिक किंवा अंतर्गत अडथळे असोत जे आपण बाहेरून पाहू शकतो. कदाचित बॅकग्राऊंडमधील मोठ्या आवाजामुळे आपल्या पात्राला बॉम्ब कसा नष्ट करायचा हे समजावून सांगणे अवघड झाले असावे किंवा प्रचंड उष्णतेमुळे आमचे पात्र तणावाच्या क्षणी आधीच चिंतेत होते.

  4. कृतीचे अधिक अचूक वर्णन करणारी वर्णनात्मक क्रियापदे वापरा. एखादी व्यक्ती दुकानात "चालण्यापेक्षा" त्याच्या व्यक्तिमत्त्वाबद्दल काहीतरी शिकू शकते कारण त्याऐवजी तो दुकानात "प्रवेश" करतो. "ड्रायव्हिंग" करणारा सेमी ट्रक "रस्त्यावर बॅरल" असलेल्या सेमी-ट्रकपेक्षा वेगळा असतो.

  5. सर्व निष्क्रिय भाषा काढून टाका आणि कृती इकडे तिकडे आहे याची खात्री करा.

  6. दिग्दर्शक आणि अभिनेता दोघांसाठीही दिग्दर्शन सोडा, उदाहरणार्थ, "वी पॅन टू...", "कॅमेरा अँगल ऑन...", किंवा "ती आश्चर्याने भुवया उंचावते."

वाचकाला पडद्यावर काय दिसेल हे आपल्या लिखाणातून दिसून येते हे लक्षात ठेवा कारण ते प्रत्यक्षात दिसत नाही; तू नुसती गमतीशीर गोष्ट सांगत नाहीस. ते दृश्य रंगवायचे असेल तर काय पहायचे आहे?

मला एक चित्र रंगवा,

पेटंट प्रलंबित क्रमांक 63/675,059
©2024 SoCreate. सर्व हक्क राखीव.
एकान्त  |